Recenzja albumu: Błędne koło – ślady przeszłości

Zespół "Błędne koło» z Wiednia od 2008 roku krzątają się głównie w Austrii i wydali samodzielnie trzy albumy. Zespół powinien być już niektórym znany ze wspólnych występów z „Megaherzem” czy „Eisregenem”. Wydawcą „Traces of the Past” ci heavy rockowcy wydają ponownie swój debiutancki album wydany w 2009 roku. Pomysł sam w sobie dobry, bo do zespołu, który istnieje już jakiś czas, można podejść tak, jakby był „dziewiczy”. Album ukazał się w 2009 roku i oczywiście był już dawno wyczerpany. O etykiecie Rekordy NRT płyta wychodzi teraz ponownie i jeśli porównasz ją z albumem „Lust Frust”, który również został wznowiony, szybko zorientujesz się, że „Spuren der Zeiten” jest znacznie bardziej metaliczny niż jego następca.

Gdzieś w 2008 roku Friedl Schütz, znany z „Sunterra”, założył nowy zespół o nazwie „Błędne koło«. W 2009 roku to pierwsze dzieło zostało rozprowadzone samodzielnie i, jak już wspomniano, zostało obecnie wznowione. Album dark rockers oferuje skoncentrowaną mieszankę nowej niemieckiej twardości, ciężkiego rocka i metalu i położył podwaliny pod wszystko, co miało definiować zespół w nadchodzących latach. Płyta CD zawiera w sumie 10 utworów oraz materiały dodatkowe, takie jak wersja radiowa i remiks z mocnymi bitami. Chociaż „Traces of the Past” ma niewiele zalet, przez cały czas zapewnia przyzwoite wykonanie. Tutaj całkowicie uniknęłeś wyszukanych ozdobników i wydaje się, że rozszerzyłeś bardzo bogatą w tekst podstawę, aby zbudować wokół niej hardrockowe utwory częściowo rytmicznie, a częściowo melodyjnie. Teksty w języku niemieckim są po części krytyczne społecznie, a po części zaczerpnięte z prawdziwego życia, dzięki czemu Wiedeńczycy wyraźnie okazują emocje, nie popadając w kicz.

Pierwsza piosenka z albumu „Zerrissen” wywarła na mnie takie samo wrażenie, jak sugeruje tytuł. Uczucie, które za tym stoi, zostało dobrze oddane, a dzięki Ronny’emu Platzerowi „Teufelskreis” mają rockowy głos w pełnym tego słowa znaczeniu na mikrofonie. Jego śpiew przenika do kości. Nawet gitarowe solówki Friedla Schütza wciągają słuchacza, a bogata perkusja dosłownie wbija w mózg piosenkę. „Leben” jest nie mniej spokojny i pojawia się bez wstępu, bo tutaj zespół od razu ponownie dodaje gazu. Utwór przekonuje świetnym refrenem o charakterze śpiewu. Zastosowane klawisze sprawiają, że całość wydaje się mroczna, a piosenka ma specyficzny rytm i mocne rytmy. Utwór „Verloren” na początku wydaje się nieco słabszy i początkowo nie chce się rozpalić. W jakiś sposób numer wydaje się niedokończony. Ale to nie ma znaczenia, bo w refrenie zespół znów nadrabia zaległości, a w środku znów naprawdę dodaje gazu. Coraz częściej muszę przypominać sobie „Oomph!” z zespołem. albo pomyśl o «Rammstein». Nie oznacza to, że „Teufelskreis” są tanią kopią tych wielkich artystów, „Teufelskreis” z pewnością jest do nich podobne, jednak istotna jest dla nich własna tożsamość.

Błędne koło - zazdrość (wysoka jakość)

Moim zdaniem utwór «Jeifersucht» jest najlepszym numerem na tej płycie. Cała praca została wykonana muzycznie. Piosenka taka, jaka powinna być. Melodie, riffy i wykonanie świetnie do siebie pasują, a teksty także opowiadają historię, która przydarzyła się wielu ludziom. W „Gefang” otrzymujemy przyzwoity, ciężki rytm, a refren jest po prostu mocny. Haczyk natomiast wydaje się nieco spazmatyczny, ale wprowadza szeroko rozstawiony refren, dzięki czemu „Gefangt” może się uratować, ale pozostaje nieco w tyle w porównaniu do „Jealousy”. „A Life Long” to kontynuacja mocnego rocka, a „Losing Game” emanuje pewnym klimatem, ale budowany jest na tym samym riffie już trochę za długo. Brzmienie wydaje się nieco rozwleczone i nie do końca zdobywa punkty w kontekście aranżacji, ale w świetle tekstów tak. Obowiązkową balladą jest „Im Face”, która potępia przemoc fizyczną wobec dzieci, wojny i trudności. Ale nie w żenujący sposób, ale po prostu mówiąc prawdę. Płytka strona utworu odbiega od zwykłej ciężkości w środku utworu i tym samym staje się mocną balladą o charakterze Earworm.

Z „Schein Tod” „Teufelskreis” ponownie dodaje gazu i to z energią, która trafia do rdzenia. Po raz kolejny teksty są naprawdę dobre i po prostu przekazują wszystko wiarygodnie. Piosenka „Over” opisuje koniec związku między dwojgiem ludzi. Ta piosenka jest ciężka w najlepszym wydaniu i nie ma też nic do zarzucenia tekstowi. Utwór wymiata i jest dobrym odskocznią od debiutanckiego dzieła wiedeńskiego combo. Radiowa edycja bonusowych utworów „Eifsucht” jest nieco skróconą wersją wspomnianego tytułu, natomiast taneczny remiks „Ein Leben Lang” pozostanie bez zmian i z pewnością będzie bardziej przeznaczony dla klubów. „Traces of the Past” po prostu daje kopa, choć nie wszystkie utwory trzymają ten sam wysoki poziom, to i tak można mówić o albumie porywającym, bo przynajmniej co drugi numer znów przyciąga uwagę. Czasem porywa cię tekst, czasem riff. „Teufelskreis” w 2009 roku było znacznie mniej popularne niż kolejna płyta. Oczywiście oznacza to również mniej wyraźną tożsamość, ale znakiem rozpoznawczym zespołu jest przede wszystkim śpiew, który mocno pozostawia ślad.

BŁĘDNE KOŁO - życie

„Traces of the Past” to według mnie najlepsza płyta zespołu. Tutaj po prostu chcieli tworzyć muzykę o określonym poziomie artystycznym i udało im się. Nie ma tu żadnych fanaberii i nie ma się co bać zbyt wielu stylistycznych eksperymentów. Tematy takie jak kwestionowanie własnego losu i beznadziejności sytuacji wybrzmiewają zauważalnie przez cały album. Każda piosenka potrafi przekazać odpowiednie uczucia, ale piosenki wydają się nieco zbyt jednolite pomimo dogłębnych refrenów i tekstów – a może właśnie z tego powodu. Przydałoby się trochę więcej urozmaicenia w strukturze utworu, choć muszę przyznać, że naprawdę coś się w nim trzyma. „Teufelskreis” wydaje solidną niemieckojęzyczną płytę z „Spuren der Zeiten”, która jest polecana fanom metalu, niemieckim rockmanom, ogólnie fanom ciężkiego brzmienia, a także fanom Neue Deutsche Härte. Zwłaszcza przyjaciele takich zespołów jak „Rammstein”, „Megaherz”, „Oomph!” i w pewnym sensie „lodołamacze” także będą mieli swoją radość. Te kilka słabych momentów można wybaczyć i nawet fani tradycyjnego metalu powinni posłuchać chłopaków!

Możesz zrobić album kup w naszym sklepie.

Tracklista:

1. Rozdarty
2. Życie
3. stracony
4. zazdrość
5. Schwytany
6. na całe życie
7. przegrana gra
8. w twarz
9. pozorowana śmierć
10. vorbei
11. Zazdrość (edycja radiowa)
12. Na zawsze (remiks tańca)

[identyfikator recenzji rwp=»0″]