Sir Christopher Lee zmarł w ostatnią niedzielę, 7 czerwca, w wieku 93 lat w szpitalu w Londynie. Jego Dracula jest i pozostaje zdecydowanie najlepszym ze wszystkich krwiopijców. W Gwiezdnych Wojnach był hrabią Dooku, a we Władcy Pierścieni grał Sarumana. Teraz odszedł dżentelmen ze starej szkoły, którą dał prywatnie i będziemy za nim tęsknić, najlepszy ze wszystkich złoczyńców!
Po drugiej wojnie światowej syn brytyjskiego oficera i włoskiej hrabiny, urodzony w 1922 roku, postanowił zająć się aktorstwem z piwnego pomysłu, „bez wrodzonego talentu”, jak zawsze swobodnie przyznawał. Przez dziesięć lat musiał zmagać się z małymi występami i dodatkowymi rolami, zachowując przy tym swoje motto: „Roli nie zawsze można wybrać – ale zawsze można je z godnością interpretować”. Wkrótce otrzymał ofertę od krwawej wytwórni horrorów o nazwie Hammer, aby zatrudnić go jako hrabiego Draculę, co zrobił jeszcze siedem razy. „Dracula dał mi imię, fanklub i używany samochód” — zanotował z wdzięcznością Lee w swojej autobiografii Lord of Misrule.
Christopher Lee jako Dracula: Montaż ugryzienia
Legendarny już „Hammer Horror” jest nierozerwalnie związany z jego twarzą: smukłą, elegancką twarzą, która dobrze współgrała z nieumarłymi ze starej szlacheckiej rodziny, stoickim, niemal sztywnym wyrazem twarzy, który oddaje psychologiczny wymiar roli wampira – samotność i seksualność. chciwość - wciąż w stanie pojąć. Jednak Lee zagrał także pięć razy mumię, potwora Frankensteina i złoczyńcę Fu Manchu dla Hammera. Na początku stał się jednym z najwybitniejszych złoczyńców w historii kina. Jedną z najbardziej znanych postaci jest Scaramanga z „Człowieka ze złotym pistoletem”, który był daleko spokrewniony z wynalazcą Bonda, Ianem Flemingiem.
Mówi się, że wampiry potrafią oderwać się od swojego cienia. Christopher Lee wiedział lepiej, bo nigdy do końca nie pozbył się krwiożerczego hrabiego. Lee szydził z tej trwającej całe życie identyfikacji. Właściwie nigdy na nią nie narzekał. Jeszcze w 2002 roku Johnny Depp, dobry przyjaciel ostatnich lat, stwierdził: „Grasz u boku Christophera i nie możesz powstrzymać się od myśli: O mój Boże, to on – Dracula!”. Oczywiście mało kto oglądał filmy, które były szczególnie bliskie sercu Lee. Był dumny, że w „Jinnah” (1998) wcielił się w założyciela Pakistanu o tym samym nazwisku. Sam aktor określił jako swoje najlepsze dzieło brytyjski horror „The Wicker Man” (1973), opowiadający o makabrycznym pogańskim rytuale, który był stosunkowo mało znany masom.
Kruk (Christopher Lee)
Wraz z żoną Gitte i córką Christiną, która część dzieciństwa spędziła już w Szwajcarii, przez kilka lat mieszkał nad Jeziorem Genewskim. Stamtąd podróżował po całym kontynencie: Talent językowy mówił płynnie po włosku, francusku, hiszpańsku, niemiecku i oczywiście jego ojczystym języku angielskim i był szczęśliwy, że był zatrudniony wszędzie. Sam do wszystkich tych zadań podchodził sumiennie, nie mając zbytniego złudzenia co do ich filmowo-historycznej rangi. Tak więc topowe występy pozostały raczej innego charakteru, mało kto zagrał w większej liczbie filmów niż Lee – w zależności od źródła liczba waha się od 250 do ponad 300. Stoczył przed kamerą 17 walk na miecze – tylko Errol Flynn 9. Wielokrotnie podkreślano również długość ciała Lee: 1,96 metra, przynajmniej w latach kwitnienia.
W wieku 63 lat miłośnik opery, zapalony golfista i palacz cygar musiał przejść operację serca. Pod koniec tysiąclecia zaprzyjaźnił się z pasjonatem filmów klasy B, Timem Burtonem, który regularnie zatrudniał Lee, na przykład do filmów „Sleepy Hollow” i „Charlie i fabryka czekolady”. George Lucas dał mu przebojową rolę w odcinkach II i III „Gwiezdnych wojen” i spójrzmy prawdzie w oczy, hrabia Dooku jest najlepszą częścią tych odcinków i słabo zamaskowanym powrotem do swojej najsłynniejszej roli. Lee był wielkim wielbicielem Tolkiena i miał nawet okazję poznać go osobiście. Władcę Pierścieni czytał raz w roku, nic więc dziwnego, że rola złego czarnoksiężnika Sarumana była mu bardzo bliska. Jego rozczarowanie było tym większe, gdy usunięto jego rolę z teatralnej wersji trzeciej części „Powrotu króla” – wrócił wtedy do „Hobbita”.
Dziękuję Christopher, dziękuję za wszystkie wspaniałe potwory i pozdrawiam Petera Cushinga i Vincenta Price'a.
Instrukcje zakrzywienia czasu - Christopher Lee
Więcej dla Ciebie:
„Dravens Tales from the Crypt” od ponad 15 lat zachwyca pozbawioną smaku mieszanką humoru, poważnego dziennikarstwa – na bieżące wydarzenia i niezrównoważone relacje w polityce prasowej – oraz zombie, przyozdobionych mnóstwem sztuki, rozrywki i punk rocka. Draven zmienił swoje hobby w popularną markę, której nie można sklasyfikować.
Mój blog nigdy nie był przeznaczony do rozpowszechniania wiadomości, nie mówiąc już o polityce, ale w przypadku spraw bieżących po prostu nie mogę powstrzymać się od uchwycenia tutaj informacji, które są cenzurowane na wszystkich innych kanałach. Zdaję sobie sprawę, że projekt strony może wielu osobom nie wydawać się „poważny” pod tym względem, ale nie zmienię tego, by zadowolić „główny nurt”. Każdy, kto jest otwarty na informacje niezgodne z przepisami państwowymi, widzi zawartość, a nie opakowanie. Przez ostatnie 2 lata starałem się wystarczająco przekazać ludziom informacje, ale szybko zauważyłem, że nie ma znaczenia, jak to jest „opakowane”, ale jaki jest stosunek drugiej osoby do tego. Nie chcę kłaść miodu na czyjeś usta, aby w jakikolwiek sposób spełnić oczekiwania, więc zachowam ten projekt, ponieważ mam nadzieję, że w pewnym momencie będę mógł przestać składać te polityczne oświadczenia, ponieważ nie jest moim celem kontynuowanie tak na zawsze 
Wszystkim pozostawiam to, jak sobie z tym poradzą. Zapraszam do kopiowania i rozpowszechniania treści, mój blog zawsze był pod Licencja WTFPL.
Trudno mi opisać, co tutaj robię, DravensTales stało się blogiem kulturowym, blogiem muzycznym, blogiem szokowym, blogiem technicznym, blogiem o horrorach, zabawnym blogu, blogu o znalezionych przedmiotach w internecie, dziwaczne internet, blog śmieciowy, blog artystyczny, podgrzewacz wody, blog zeitgeist , Blog złomu i blog z torbami o nazwie. Wszystko, co jest w porządku ... - a jednak nie. Głównym tematem bloga jest sztuka współczesna w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Aby zapewnić działanie strony, zapraszamy do Przekaż darowiznę kartą kredytową, Paypal, Google Pay, Apple Pay lub poleceniem zapłaty/kontem bankowym. Wielkie dzięki dla wszystkich czytelników i sympatyków tego bloga!
