W historii telewizji są godne uwagi wyjątki. Transmisje, które przeszły do historii i mają ponadczasową wartość dla ludzkości. Jednym z nich jest sześcioodcinkowy serial „Potęga mitu” z 1988 roku. Dzisiejsza produkcja wydaje się zupełnie nieaktualna; Dwóch białych mężczyzn rozmawia o sile mitów. Bohaterowie mówią na zmianę przez sześć godzin. Edycja strzału i kontrapunktu rzadko jest uzupełniana objaśniającymi obrazami i sekwencjami wideo. Pomysł nie miałby najmniejszych szans u współczesnych redaktorów telewizyjnych. Format jest zbyt zakurzony, dwaj mężczyźni są zbyt biali i zbyt starzy, a temat jest zbyt przestarzały.
Ogromne zainteresowanie przebija nawet druga część cyklu: „Przesłanie mitu” w ciągu ostatnich 622 miesięcy odnotowało ponad 000 tys. wyświetleń. Fakt, że wywiad nadal tak dobrze rezonuje, 12 lat po jego nagraniu, ma oczywiście wiele wspólnego z rozmówcami. Joseph Campbell, który zmarł wkrótce po nagraniu, poświęcił swoje życie mitom. Już w młodym wieku odkrył w sobie fascynację kulturą rdzennej ludności swojej ojczyzny. To właśnie totemy indyjskie wzbudziły jego zainteresowanie obrzędami i mitami rdzennych Amerykanów. Stamtąd Campbell wyruszył w podróż po kulturze wielu krajów i epok. Możliwość dzielenia się rozległą wiedzą Campella i głębokim zrozumieniem historii i kultur ludzi to intelektualna – a w miarę postępu rozmowy – duchowa – przyjemność.
Ale rozmowa nie mogłaby rozwinąć tej mocy, gdyby Campbell, Bill Moyers, nie siedzieli naprzeciwko dziennikarza ze starej szkoły, który badacza mitów traktuje z najwyższym szacunkiem, uwagą i prawdziwym głodem wiedzy. Każde z pytań Moyera świadczy o jego dogłębnym zapoznaniu się z twórczością Campbella, każde z jego pytań opiera się na zainteresowaniu tematem, żadne z jego uzupełnień nie służy popisowi własnych umiejętności, a jedynie zdobyciu wiedzy. Moyers, obecnie dziewięćdziesięcioletnia, może wspominać swoje pełne wydarzeń życie, w tym pracę jako asystentka prezydenta USA Johnsona. Jego czasami karygodne działania w orbicie rządowej wyraźnie ilustrują, jak wielka ludzkość upada w obliczu władzy. Najgorsza ze wszystkich była jego kampania przeciwko Martinowi Lutherowi Kingowi, w którego podsłuchiwaniu i dyskredytowaniu przez FBI brał czynny udział. Moyers miał za sobą podróż własnego bohatera, ze wszystkimi próbami i udrękami, których powtarzające się wzorce tak umiejętnie analizował po latach w rozmowie z Campbellem.
„Potęga mitu” to nic innego jak panorama ludzkości. To rozmowa dwóch mężczyzn, w których zawsze da się dostrzec ogromny szacunek do siebie, o wielkich wyzwaniach, jakie niesie ze sobą bycie człowiekiem, o tym, jak zawsze stawiamy im czoła i jakie znaczenie możemy w tym procesie odkryć. Aby móc wziąć udział w tym klejnocie historii telewizji, wystarczy dziś dostęp do Internetu i dobra znajomość języka angielskiego. Każdy, kto ma jedno i drugie, może spędzić przed ekranem sześć najlepszych godzin, jakie kiedykolwiek umożliwiła obowiązkowa telewizja. Wszyscy inni włączają automatycznie przetłumaczone napisy... 
Joseph Campbell i siła mitu | Odcinek 1: „Przygoda bohatera”
Więcej dla Ciebie:
„Dravens Tales from the Crypt” od ponad 15 lat zachwyca pozbawioną smaku mieszanką humoru, poważnego dziennikarstwa – na bieżące wydarzenia i niezrównoważone relacje w polityce prasowej – oraz zombie, przyozdobionych mnóstwem sztuki, rozrywki i punk rocka. Draven zmienił swoje hobby w popularną markę, której nie można sklasyfikować.
Mój blog nigdy nie był przeznaczony do rozpowszechniania wiadomości, nie mówiąc już o polityce, ale w przypadku spraw bieżących po prostu nie mogę powstrzymać się od uchwycenia tutaj informacji, które są cenzurowane na wszystkich innych kanałach. Zdaję sobie sprawę, że projekt strony może wielu osobom nie wydawać się „poważny” pod tym względem, ale nie zmienię tego, by zadowolić „główny nurt”. Każdy, kto jest otwarty na informacje niezgodne z przepisami państwowymi, widzi zawartość, a nie opakowanie. Przez ostatnie 2 lata starałem się wystarczająco przekazać ludziom informacje, ale szybko zauważyłem, że nie ma znaczenia, jak to jest „opakowane”, ale jaki jest stosunek drugiej osoby do tego. Nie chcę kłaść miodu na czyjeś usta, aby w jakikolwiek sposób spełnić oczekiwania, więc zachowam ten projekt, ponieważ mam nadzieję, że w pewnym momencie będę mógł przestać składać te polityczne oświadczenia, ponieważ nie jest moim celem kontynuowanie tak na zawsze Wszystkim pozostawiam to, jak sobie z tym poradzą. Zapraszam do kopiowania i rozpowszechniania treści, mój blog zawsze był pod Licencja WTFPL.
Trudno mi opisać, co tutaj robię, DravensTales stało się blogiem kulturowym, blogiem muzycznym, blogiem szokowym, blogiem technicznym, blogiem o horrorach, zabawnym blogu, blogu o znalezionych przedmiotach w internecie, dziwaczne internet, blog śmieciowy, blog artystyczny, podgrzewacz wody, blog zeitgeist , Blog złomu i blog z torbami o nazwie. Wszystko, co jest w porządku ... - a jednak nie. Głównym tematem bloga jest sztuka współczesna w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Aby zapewnić działanie strony, zapraszamy do Przekaż darowiznę kartą kredytową, Paypal, Google Pay, Apple Pay lub poleceniem zapłaty/kontem bankowym. Wielkie dzięki dla wszystkich czytelników i sympatyków tego bloga!
