W 1982 roku Tim Burton pracował dla Disney Film Animation. W tym czasie nakręcił krótkometrażowy film telewizyjny „Jaś i Małgosia” dla nowopowstałego wówczas kanału Disney Channel. Został wyemitowany wkrótce po Halloween w 1983 roku i od tego czasu zbiera kurz w archiwach. Do teraz. Ktoś niedawno odkrył na nowo nagranie i opublikował je na Youtube.
Film w całości pochodzi z Japonii, a historia kręci się wokół biednego producenta zabawek oraz jego syna i córki (Jaś i Małgosia). Jak już wiadomo, ojciec żeni się z nową kobietą, a ona jest złą, chciwą macochą, która otwarcie gardzi pasierbami. Pewnego dnia wyprowadza ich do lasu, do labiryntu, z którego dzieci nie mają już same znaleźć wyjścia. Rodzeństwu udaje się jednak odnaleźć drogę powrotną do domu, by kilka dni później zostać zwabionym z powrotem do lasu przez złą macochę przy pomocy jednej z zabawek ojca. Ale dzieci nauczyły się od pierwszego doświadczenia i nie ufają już swojej macosze i dlatego wytyczają szlak kamieniami. Ale zabawkowa kaczuszka, którą dzieci ciągną za sobą, zjada ślad kamieni, nie zauważając dzieci. Po raz kolejny Jaś i Małgosia trafiają do opustoszałego lasu, nie znając kierunku do domu. Dzieciom nie pozostaje nic innego jak spać w lesie. Następnego ranka zabawka, która zwabiła ją do lasu, zamienia się w robota i prowadzi ją do gigantycznego domu z pierników i cukierków. Mieszka tam czarownica z haczykowatym nosem, która obsypuje dzieci słodyczami. Dzieciaki są zachwycone i łapczywie zajadają się słodyczami. Czarownica przygotowała łóżka dla dwojga, a gdy dzieci się w nich kładą, łóżka ożywają, zatrzymując rodzeństwo. Tuczący Jaś zmusza go do jedzenia pierników i zanim czarownica zdąży włożyć go do swojego piekarnika, między nią a dziećmi dochodzi do bitwy w stylu kung fu...
„Jaś i Małgosia” Tima Burtona (1982)
Więcej dla Ciebie:
„Dravens Tales from the Crypt” od ponad 15 lat zachwyca pozbawioną smaku mieszanką humoru, poważnego dziennikarstwa – na bieżące wydarzenia i niezrównoważone relacje w polityce prasowej – oraz zombie, przyozdobionych mnóstwem sztuki, rozrywki i punk rocka. Draven zmienił swoje hobby w popularną markę, której nie można sklasyfikować.
Mój blog nigdy nie był przeznaczony do rozpowszechniania wiadomości, nie mówiąc już o polityce, ale w przypadku spraw bieżących po prostu nie mogę powstrzymać się od uchwycenia tutaj informacji, które są cenzurowane na wszystkich innych kanałach. Zdaję sobie sprawę, że projekt strony może wielu osobom nie wydawać się „poważny” pod tym względem, ale nie zmienię tego, by zadowolić „główny nurt”. Każdy, kto jest otwarty na informacje niezgodne z przepisami państwowymi, widzi zawartość, a nie opakowanie. Przez ostatnie 2 lata starałem się wystarczająco przekazać ludziom informacje, ale szybko zauważyłem, że nie ma znaczenia, jak to jest „opakowane”, ale jaki jest stosunek drugiej osoby do tego. Nie chcę kłaść miodu na czyjeś usta, aby w jakikolwiek sposób spełnić oczekiwania, więc zachowam ten projekt, ponieważ mam nadzieję, że w pewnym momencie będę mógł przestać składać te polityczne oświadczenia, ponieważ nie jest moim celem kontynuowanie tak na zawsze 
Wszystkim pozostawiam to, jak sobie z tym poradzą. Zapraszam do kopiowania i rozpowszechniania treści, mój blog zawsze był pod Licencja WTFPL.
Trudno mi opisać, co tutaj robię, DravensTales stało się blogiem kulturowym, blogiem muzycznym, blogiem szokowym, blogiem technicznym, blogiem o horrorach, zabawnym blogu, blogu o znalezionych przedmiotach w internecie, dziwaczne internet, blog śmieciowy, blog artystyczny, podgrzewacz wody, blog zeitgeist , Blog złomu i blog z torbami o nazwie. Wszystko, co jest w porządku ... - a jednak nie. Głównym tematem bloga jest sztuka współczesna w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Aby zapewnić działanie strony, zapraszamy do Przekaż darowiznę kartą kredytową, Paypal, Google Pay, Apple Pay lub poleceniem zapłaty/kontem bankowym. Wielkie dzięki dla wszystkich czytelników i sympatyków tego bloga!
