To ramię robota jest zaprogramowane tak, aby próbowało zatrzymać płyn hydrauliczny, który stale wycieka i jest potrzebny do utrzymania ruchu. Jeśli wyleje się zbyt dużo, umiera, więc desperacko próbuje wciągnąć ją z powrotem do walki innego dnia. Najsmutniejsze jest to, że faktycznie dali robotowi możliwość wykonywania „tańców radości” przed widzami. Kiedy projekt się rozpoczął, tańczył i spędzał większość czasu na interakcji z tłumem, ponieważ był w stanie szybko zebrać niewielką ilość rozlanego płynu.
Po latach to się zmieniło, wygląda na zmęczonego i beznadziejnego, bo nie ma już czasu na taniec. Teraz ma tylko czas, aby spróbować utrzymać się przy życiu, ponieważ ilość rozlanego płynu hydraulicznego z czasem stawała się coraz bardziej niekontrolowana. Swoje ostatnie dni przeżywa w niekończącym się cyklu bycia żywym i jednoczesnego wykrwawiania się – w przenośni i dosłownie, ponieważ jego płyn hydrauliczny został celowo zaprojektowany tak, aby wyglądał jak krew.
W 2019 r. w ramieniu robota w końcu zabrakło płynu hydraulicznego i powoli się zatrzymało. Był zaprogramowany na taki los i bez względu na to, co zrobił i jak bardzo się starał, nie było ucieczki. Widzowie obserwowali, jak powoli „wykrwawia się do sucha”, aż do dnia, w którym przestał się ruszać na zawsze. Stwierdzenie, że to „rezonuje”, nawet nie oddaje mu sprawiedliwości. Sztuka została stworzona przez Sun Yuan i Peng Yu i nosi tytuł Can't Help Myself. Co za wiadomość.
To dzieło sztuki ma głębię, ekspresję i przesłanie: przez całe życie trudzimy się, aby pozostać przy życiu, próbując tego i tamtego, próbując zadowolić to i tamto. I w pewnym momencie zatracamy się, tracimy siły, by robić to wszystko na własną rękę. I w końcu nadszedł nasz czas... i co robiliśmy przez całe życie?
Kiedy dzieło sztuki daremnie próbuje się uratować
Więcej dla Ciebie:
„Dravens Tales from the Crypt” od ponad 15 lat zachwyca pozbawioną smaku mieszanką humoru, poważnego dziennikarstwa – na bieżące wydarzenia i niezrównoważone relacje w polityce prasowej – oraz zombie, przyozdobionych mnóstwem sztuki, rozrywki i punk rocka. Draven zmienił swoje hobby w popularną markę, której nie można sklasyfikować.
Mój blog nigdy nie był przeznaczony do rozpowszechniania wiadomości, nie mówiąc już o polityce, ale w przypadku spraw bieżących po prostu nie mogę powstrzymać się od uchwycenia tutaj informacji, które są cenzurowane na wszystkich innych kanałach. Zdaję sobie sprawę, że projekt strony może wielu osobom nie wydawać się „poważny” pod tym względem, ale nie zmienię tego, by zadowolić „główny nurt”. Każdy, kto jest otwarty na informacje niezgodne z przepisami państwowymi, widzi zawartość, a nie opakowanie. Przez ostatnie 2 lata starałem się wystarczająco przekazać ludziom informacje, ale szybko zauważyłem, że nie ma znaczenia, jak to jest „opakowane”, ale jaki jest stosunek drugiej osoby do tego. Nie chcę kłaść miodu na czyjeś usta, aby w jakikolwiek sposób spełnić oczekiwania, więc zachowam ten projekt, ponieważ mam nadzieję, że w pewnym momencie będę mógł przestać składać te polityczne oświadczenia, ponieważ nie jest moim celem kontynuowanie tak na zawsze 
Wszystkim pozostawiam to, jak sobie z tym poradzą. Zapraszam do kopiowania i rozpowszechniania treści, mój blog zawsze był pod Licencja WTFPL.
Trudno mi opisać, co tutaj robię, DravensTales stało się blogiem kulturowym, blogiem muzycznym, blogiem szokowym, blogiem technicznym, blogiem o horrorach, zabawnym blogu, blogu o znalezionych przedmiotach w internecie, dziwaczne internet, blog śmieciowy, blog artystyczny, podgrzewacz wody, blog zeitgeist , Blog złomu i blog z torbami o nazwie. Wszystko, co jest w porządku ... - a jednak nie. Głównym tematem bloga jest sztuka współczesna w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Aby zapewnić działanie strony, zapraszamy do Przekaż darowiznę kartą kredytową, Paypal, Google Pay, Apple Pay lub poleceniem zapłaty/kontem bankowym. Wielkie dzięki dla wszystkich czytelników i sympatyków tego bloga!
